"HET VERSCHIL TUSSEN PECH EN GELUK IS EEN PAAR CENTIMETER"

We treffen de 17-jarige Danick thuis in Froombosch, drie maanden na het ongeval dat zij had met de scooter. Toevallig komt haar vriendin bij wie ze achterop zat, deze week weer naar huis na een revalidatie in Friesland. Danick vertelt haar verhaal in een hoog tempo; het zit nog vers in het geheugen.

“Mijn benzine was op, daarom ging ik bij haar achterop. Ze had net een halfjaar haar scooter. We wonen vlakbij elkaar en rijden meestal samen naar school in Hoogezand. Bij het oversteken konden we tussen auto's door die bijna stilstonden. Maar een rijstrook verder reed nog een auto op de gewone snelheid, en die hebben we niet gezien. Ik lag zomaar op de grond, maar kon meteen weer opstaan. Mijn hand deed pijn, maar daar lette ik niet op, want ik zag mijn vriendin liggen en die stond niet op.”

Twee ambulances

“Ze was bewusteloos, dus ik heb meteen een ambulance gebeld. Daar hebben andere mensen me bij geholpen, want ik wist de straatnaam niet. We hadden geluk, want er kwam een Dokterswacht langs en die hielp meteen. Ook kwam er nog een andere ambulance die hielp. Uiteindelijk is zij het eerst naar het ziekenhuis in Groningen gebracht, ik in een andere ambulance erachteraan.”

“Ik durfde niet meteen naar m’n vriendin in het ziekenhuis, ze lag er op straat zo eng bij. Pas vijf dagen later heb ik haar opgezocht. Ze lag toen nog in coma, en het leek net of ze sliep, dus het viel wel mee, zo eng was het niet. Haar oog was wel heel erg blauw.”

Geluk en pech dicht bij elkaar

“Ik had geluk, ik had alleen maar een botje in mijn hand gebroken. Eerst merkte ik daar weinig van door alle adrenaline. Na twee weken gips bleek dat het niet goed aan elkaar zat en moest ik geopereerd. Ze hebben er toen een pin ingezet. Maar dat is nu allemaal weer goed genezen.
Mijn vriendin had pech. Er was door de harde klap een bloeding in haar hersenen ontstaan. Ze heeft een week in coma gelegen en daarna heeft ze drie maanden moeten revalideren. Ze heeft nog problemen met concentreren en het is afwachten of dat ooit nog beter wordt.”

Stom eigenlijk: geen helmen

Danick, wijzer geworden, besluit: “We hadden geen helmen op, dat hoeft niet op haar snorscooter. Stom eigenlijk, want die scooter rijdt wel niet zo hard, de auto die tegen je aan botst wel! Uiteindelijk is een helm dragen wel heel erg slim, dan heb je die bescherming in ieder geval, ook op scooters waar het niet hoeft.”